Keke Şiiri - Mehmet Emin Karademir

(1)
Sınırları çizilen ölüme, gebe düştüm; ‘’KEKE’’
En vukuatlı halimle suçlarıma tanık ettirdim gözlerimi
Doğruluğum mayınların tam ortasında
Katliam yapacak sözlerim, pusularda
Konuştum felsefe, yazdım edebiyat
Söylesene… ‘’KEKE’’ söyle
Gerçekler ne zamandan beri yalancı şahit
Kör zamanlarımı biledim. Şimdi çok keskin
Boylu boyuna uzattım yaşamı
Nasıl bir intihar düşlemeliyim ‘’KEKE’’
Korkaklar gibi silaha mı sarılmalı
Çocuklar gibi sapanla mı vurmalı
En acımsı taraflarımı

(2)
Yok, ‘’KEKE’’ yok
Ben hiçbir devrin adamı olamadım
O kadar acizim ki
Ne doğruya eğri
Ne eğriye doğru diyebildim
Çünkü Düşene el uzatmak suç sayıldı
Nasıl bir yer buralar ‘’KEKE’’
Dürüstlük, doğruluk adamlık tükenmiş
Soysuzlar hükümdar olmuş
Saygıyı sevgiyi unutmuş bir toplum olma çabaları niye

Bak bu şehirde onuncu senem
Türkçeyi doğru dürüst öğrenememişken
Daha dün gibi aklımdaki, dışlanmalar
Krroooo’yu ilk burada benimsedim ‘’KEKE’’
Çünkü çağdaşlık modernlik ilk buraya uğramış
Sahi unutmadan; Türkçeyi örgendim, yabancı dil konuşmayı da
Artık daha iyi küfür edebiliyorum.
Özgürüm artık, çok özgür
Düşünce suçlusu değilim artık
Haklarımı şimdi daha iyi savunur hale geldim.
Önceleri kölemi cahilimi kaldık ki
Şimdi çağdaş olduk ‘’KEKE’’

(3)
Nefes almak, yaşamak bumudur?
Hak aramak için çalmak mı gerek
Yüksek mevki düşkünü olup acımasız
İnsan pazarında şerefsizlik mi satmalı
Ahtapot gibi her koldan sarmalı
Yok, etmeli bitirmelimi… Hakkı
Umuda yolculukta
Rayından çıkmış bir tren gibiyim ‘’KEKE’’
Son istasyonu görmeden
Vagonlarım kopuyor benden
Ya kalıp boyun eğmeli kötülüğe
Yâda bir çırpıda defolup gitmeli…

Ya sevdalara ne demeli ’’KEKE’’
Töreden kaçtık iyi ettikte
Buradaki aşklar ölümüne
Kendilerine Sahte bir dünya kurup
Adına aşk demeleri yok mu?
Sadece Ayrılığa davetiye çıkarır
İhanet ko-(r) -kar olmuş sevgilerde
Ben ne âşıklar gördüm ‘’KEKE’’
Ayrılınca ölürüm diyenler
Kafasına mermi sıkanlar
Yanımda ol deyip çekip gidenler
Sahi söylesene bana ‘’KEKE’’

Geriye kim kaldı?
Kim öldüüü… ‘’KEKE’’ kimmm…

-HİÇ KİMSE,HİÇ KİMSE-

(4)
Artık çekip gitmeli… Çok geç olmadan vakit
Bana göre değil böyle yaşam biçimi
Onarmak lazım geçmişi ‘’KEKE’’
Günahları bırakıp, sevaplarıma koşmalı
Kaybettiğim kuytulardan kendimi çıkarmanın zamanı
Munzur kadar temiz ve çılgın yüreğimi bulmalıyım
Fırat gibi hırçın ve azimli olmalı Dicle’ye sarılmalı
Irmaklar gibi denize akmalı
Bozkırlarda çekip almalıyım kayboluşlarımı
Buruşturup yakmalıyım eski sayfaları
Mızrabıma Türküler bestelemeli
Kaleme vurmalıyım en sitemli şiirleri

Son İhtarımı aldım zamandan
En iyisi…
İntizar ile geçmeli seni ‘’KEKE’’

‘’OYSA BEN GELMELERDE SON DURAĞA VARMIŞKEN
SEN ÇOKTAN GİTMELERDE AZRAİL İLE HESAP GÖRMÜŞSÜN’’

____NIHA TENEİ MAM LIVANDERA EMMA TÜ TINEYİ_____’’KEKEEE’’
(şimdi yalnız kaldım buralarda ama ‘’SEN YOKSUN’’