Keje Şiiri - Bahar Gökkaya

🥀🥀🥀🥀 🥀   KEJE   🥀🥀🥀🥀🥀

🥀÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷🥀

Sana bu şiirde suskunluklarımı dile getireceğim
Yorgunluklarımdan , kırgınlıklarımdan söz edeceğim KEJE...
Evimin penceresinden dağlar göz kırpar
Yokuştur yolu
Bilinmez sonu
Yeşildir ormanı
Serindir rüzgarı
Dağların ardından güneş hep erken batar..

🥀÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷🥀

Kalemim sustu yalnızlıktan , söz hakkı vermedim
Özlesemde onun yoluna kendimi heba etmedim KEJE...
Evimin penceresinden kuşun kanadı çırpar
Yaprak düşer
Hayaller biter
Kalem yazar
Şiirler uzar
Yazılan mektupları hep yorgun eller yırtar..

🥀÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷🥀

Aynaya baktımda bugün, yüzümde bir çizgi daha belirmiş
Susuşlarım, kahırlarım, acılarım, umutlarım ve yarularım KEJE...
Menekşelerimi suladım, gözüm gibi baktım
Toprağı taze
Renkleri sade
Mis kokarlar
Ruhumu okşarlar
Arzuhali'mi demedim, sevgiyi bağrıma ektim..

🥀÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷🥀

Ah kejem görmessin değilmi beni o karlı dağlar ardından
Yüreğim kan ağlar, içemem gönül çeşmesinin su tasından
Yüküm ağırdır bilmedi yolum gözleyenler
Dermanım yok
Derdim çok
Bi çare hasta
Gönlüm yasta
Gelemem, söyle KEJEM beklemesinler...

🥀÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷🥀

SUSKUNUM SUSKUNLUĞUMA BILE
YORGUNUM YORGUNLUĞUMA BILE
KIRGINIM KIRGINLIĞIMA BILE
SEN DUY BENI, SEN DUY KEJEEE !

🥀÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷🥀