parmaklarda döllenerek koyulaşan kehribar
doksandokuzluk voltayla eşelim
tuzaklarla döşenmiş taşlı yolları
içimizde harlanmış kesik yaralar ile
kalk hu diyelim
dervişilerin yolunda
sen parmaklarımda yürü
ben tesbih edeyim
gün gelir alem ölür
dualar kalır yüce nazarında
her şey eskidikçe tükenir,
demlendikçe değerlenir kehribar
beyaza boyanmış saçlarımı sorgulama
yıllanmışlar hep antikacılarda
değer ederini bulur burada
şaraba bandır yüreğimi,
yıllansın içinde bahar
site dönüşsün içimiz
kehribar.
TajdinK. Kasım 2020 Muş
Kayıt Tarihi : 14.1.2021 14:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tacettin Kızılboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/14/kehribar-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!