yalnızlığa seğirir hücresi
tespihlik sabırlar emzirir karantinada
gittiği yerden dönemeyişin öyküsü bu
soylu ve hazin
an mühürlü
ıssız bir resimdir yaşamak
muğlak tutkulara dönüşür
eskilerden yansıyan kemirgen ölüm
fısıltıyla konuşur zaman
içli bir destan kanar tasvirlere
şeffaf dudağından
sevgiyi nakşeder bir renktir artık eflatun hüzün
hoyrattır sesi suskun gecelerin
tek bir yere geçer acının nazı böyle
“tut” der
“tut ellerimi...”
sonrası ruhta açan güller
ki misk-i amber
buruk tebessüm
ah kehribar!
nasıl da erir endamında daracık kafesler
(30 Aralık 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 30.12.2004 13:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgilerimle..
tek bir yere geçer acının nazı böyle
“tut”
der
“tut ellerimi! ...”
sonrası ruhta açan güller
ki miski amber
buruk tebessüm
aah! kehribar
nasıl da erir endamında
daracık kafesler...
aynen öyle sevgili naime yüreğine sağlık sevgiler hulyahuyuktepe
ıssız bir resimdir yaşamak
ne denebilir ki,şiirin adı da kendi de kehribar
TÜM YORUMLAR (5)