Kehanet Defteri Şiiri - Cevdet Altay

Umutlar sıralanmış, kehanet defterine,
Yaslandım bir matemin gamına, kederine,
Gözümde büyüttüğüm ulviyetin yerine,
Zifiri gecelerde, el-cehime sarıldım.

Defolu bir vicdanın intikam ateşinde,
Bahane zaten hazır, gözün üste kaşında,
Bilenmişsin, yazgımın meşum biley taşında,
Paslı hançer, kirli el, tam sırtımdan vuruldum.

Kara libas içinde, erdemini isleyen,
Yorulan bedenleri, figan ile süsleyen,
Yaktığı her bir canın, ateşini besleyen,
Cühelanın gezdiği, bu yollarda yoruldum.

Yelkenimden rüzgârı, alıp alıp götürdün,
Bir kaşık suya, ne çok umutları yatırdın!
Hayal salımı çalıp, kasırganda batırdın,
Kleptomani hayatın, düzeninde savruldum.

Bu yaşam vadisine, isteyerek gelmedim,
Tebessüme eyvallah, kahkahayla gülmedim,
Eşit yarandık, ama hikmetini bilmedim,
Sonsuz nimet içinde, öz yağımda kavruldum.

Cevdet Altay….12.09.2017