Kehanet Şiiri - Yusuf Gökbakan 2

KEHANET
Bu gece yorgun dalgakıranlar
Deniz feneri yalan söylüyor bu gece
Birazdan açıkta bir gemi batacak
Daha ilk seferindeki bir tayfanın
Kopacak dilinden bir ağıt,
Son kez baktığı bir aile fotoğrafı,
Düşecek elinden dolunayın.
Hastalık alacak rıhtım;
Solgun dertlenişler…
Bu dumura,
Veryansını duyulacak kayaların;
Öfkeli bekleyişler…
Alabora olmuş umutları gören martılar,
Kaçışacak başka dünyaların denizlerine.
Sahilde bir büyücü kazanında,
Kaynayacak kötümser kehanetler,
Şimşeklerle habire.

Yine de bir ışık vermek isteyecek şair ,
Tükenişlerin eşiğindekilere:
Ve belki de,
Şu yalandan fenerin yanar döner ışığı,
Başlangıcıdır bir başka yolculuğun;
Yokluk denilen şey ise,
Tefsiri olmalı sonsuzluğun…
YUSUF GÖKBAKAN