Eniştesinin şen gülü,mahalenin şen bülbülü,
Birecikten yeni gelmiş,hiç fark edemedim bu gülü,
Körfez manzaralı en yüksek binada bacalar bulundu,
En muhteşem olanı üstüne ona layık yuva kondu,
Renkli taşlarla bezendi,ona mobilya olacak ne mutlu,
Burasının yazı uzundur,yokdur tasa edilecek konu,
Bulunmaz bir eşin; kuşum he de gayrı; kırma benu,
Senin yuvama yerleşmenle olduk kutlu,
Kız yüzün gülsün,ne bu korku,
Evhama gerek yok; aç kalmazsın,bitsin bu konu,
Yakında pazar yeri böcek dolu,
Tek sen gak desen gelir böcü aşu,
Artık yuvamız yumurtlarınla doldu,
Tasalanma gül gayri,sana yakışmıyor geç bunu,
Civcivler çıkdı artık yumurttadan,nede şirin,tıpkı anasu,
Hepside kara kara mutlu ve şen olduk dudu,
Sen yorulma,sıcak tut yavruları,getiririm besu,
Beraber büyütürüz artık bunlaru,
Kimin civciviymiş bakayım gak deyin haydi,
Büyüdüler artık uçmaları tek konu,
Kanat açma ve çırpma talimine başlamanın sırasu,
Kendini boşluğa bırakmakla eğetim tamam oldu,
Artık kuşlarım uçuyor feraha erildu,
Havalar soğumaya yüz tuttu çiçeğim.gitme vakdu,
Ağlama güzel aşkım geliriz bahara geru,
Yavrular büyümüş olur hanım,çevre bacalarda bizimle dolu,
Nazlanma gakde eşine,kırma benu,
Haydi çocuklar tamamdır,uçalım sahraya doğru.
NOT:minik hanıma ithafım.
Kayıt Tarihi : 27.4.2009 21:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)