Kefir Şiiri - Mehmet Tombuloğlu

ne çıkar üşümüşse gölgem...
ah dilim, benim aciz dilim!
dünün efkarını, öylece üstüme yığan
paslı dişlerimi ağartan, ipsiz uçurtması kirpiğimin
bazen cesur, bazen ürkek ünlemle yanımda gezinen
öyle keskin ki virajım;

bu serseri rüzgar, elimin ölçeksiz haritasında
dudağımdaki kefir tadı
şaşkınım! aşk böyle bir şey miydi?
dişlerimin arasında işte sevabı, günahı
neye uzansam çocuk elinin saflığı
sınama sayfası ömrün...