Kefensizlerden varmaz yolum sana troya

Kutsal bir kadın gibi tüm sürgünlerim..
Kefensizlerden varmaz yolum sana troya.
Mutlu kostümlerimi çıkartıyordum uzanırken sana,
Kozasından kovulmuş ipek böceği gibi,
Yeri güzel failler tasarlıyorum zayıflığıma..
O seslerin içinden seçtik zamanı,
yaşanmışlıklarımızla yankılanıyorduk.
Rutubetli yaşıyorduk, hayata gocunmadan..
Yaş tutmuş üçüncü sınıf suretini istiyorum,
sardığın tütünlerde hayatımızın amansız isyanını ciğerlerimize çeker gibi.
Tanrıdan biraz daha fazla günahkarım, troya..
Küfürlerimi hissedemezken dokunsalar iliklerime kadar boşalacaktım.
Neler vardı aklında, hangimiz felaket tellalıydık..
Benden ne beklediğini de bilemiyordum.
tanrının üvey çocuğu, dilin ince ve hüzünlüydü..