Bitmek bilmeyen katran karası geceler,
Ruhuma akıttığın o zamansız acıyı heceler.
“Mihrimah”ın kalbinde taht kuran gözler,
Yüreğime dokunduğun o sessiz figanı heceler.
Yaradılışın evvelinde göğe kalem düşüren sözler,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta