Yanımda olmanı,boynuna sarılıp kokunu içime hapsedebilme ihtiyacını hissettiğim zamanın duraksamış tik taklarında,zırhını kuşanmış ayaza çekmiş gecenin zindansı karanlıklarında idam kararı verilmiş bir mahkum misaliyim şimdilerde....
Zemheri yüreğinde ilkbahar çiçeklerini yeşertmeye çalışırken,her gün yırtılıp atılan takvim yapraklarında görür gibi oldum resmimi,sevgim ve inandığım her bir düşüncem için gençliğimi hiçe sayıp kara topraklara yar olmayı gözümü kırpmadan kabullenmişsem,kefenim ister beyaz olsun ister olmasın ne farkeder.....!
Bahar gözlerinde tutuklu kalmış yüreğim,
esaret çöllerinde filizlenir açardı,en ayaz gecelerde,
buram buram kokunu getirirdi de esen deli yeller,
içime çekip hapsetmeye kıyamazdım senli sevdalarımı.....
Kayıt Tarihi : 19.9.2006 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!