Kefen de Beyaz Şiiri - Mehmed Aksu

Firari gençliğimin isyankar aşkıydın sen,
Solgun bir çiçek gibi tükenirken
Yorgun şarkılarımda suskunluğumdun.
Çok susuz yaz gördüm,çok ayaz,
Gittiğinde griye çaldın aşkın rengini
Ama unuttun bir şeyi;
Kar da beyaz kefen de beyaz.

Sen aşkı bir harita metod defterinin arkasında,
İki satır arasına çizilmiş bir kalp resmimi sandın.
En kolay şey değil mi duvarlara seni seviyorum yazmak.
Ben o iki kelimeyi senin kalbine yazdım, anlamadın.
Şimdi hüzün birikirken gözbebeğime
Ben gözlerimi çaktım gittiğin yere
Ölmek kolay da yokluğunun ellerinde
Ben yaşamayı tercih ederim senin olduğun şehirde.
Sen de yaşayabiliyorsan yaşa,
Benim ellerime değen ellerin değerken başka tene.

Acıtmayacak mı canını yokluğum,
Vicdanın sızlamayacak mı?
Beraber her fotoğrafımıza baktığında,
Hıçkırıklar boğazında yumruk olmayacak mı?
Son doğum gününde sana aldığım hediye,
Ayağına pranga olmayacak mı?

Oysa her şey senle güzeldi,
Bir simit ikiye bölündüğünde,
Ellerim ellerine değdiğinde,
Gözlerin ‘seni seviyorum’ dediğinde
Bu şehir sen olduğunda içinde,
Oysa her şey senle güzeldi;
‘Ben’ kelimesi bile seninle…

Gittiğin yerde mutlu ol diyemeyeceğim,
Keşke beni bırakıp da gitseydin ellere,
Oysa ihanetin gözlerimin önünde,
Aynı oyunları oynadığım,
Aynı sırayı paylaştığım,
Aynı mahalleden arkadaşım
Dokunuyor ellerine,
Ben mutluluk dileyemiyorum ikinize,
Siz acıyı yaşatırken bana, ikiniz de

Gittiğinde benden,
Griye çaldın aşkın rengini,
Oysa ben senden önce de
Çok susuz yaz gördüm,çok ayaz.
Bir şeyi unuttun giderken,
Gelinlik de beyaz,kefen de beyaz.