Kefen Şiiri - Kağan Şen

en tan vakitsiz bir ahize kaldırımı
ne kadar eski sevgili varsa hepsi vites değiştiriyor yalnızlıklarıma….
ama bir rüzgar esmiş ki dallarımda,
kan dolaşımımın ana halterinden…
yetimhaneler dahil her yerde süresiz elektrikler kesilmiş…..
trafolarda isim yazacak yer yok…
ve orada ufacık bir tepenin ardına konuşlanmış tüm bakışlar….

suyla arasında sadece bir tepe kalmış bedevi gibiyim...
kelepçesiz, zincirsiz bir mahkum,
ömrümün en düş hapishanelerinde...
hiç olmayan suçlardan müebbet cam fanus'a çarptırılmışım çocukluğumun en yabancı yataklarında...
bazen battaniyemin yanına kıvrılıyorum...
bazen yıldızların gökyüzüne değdiği yerde uykusuz kalıyorum...
ama hiç uykusuzluk olmadım onun misyoner omuzlarında...
ve bir fotoğrafa rehin bırakılmadım bunca zaman...

vişneli bir pastanın yok oluşu gibi;
ters ve mutfak fayanslarında...
portakal aromalı ayinler biter benim kabuk tutmuş yaralarımda
tahlillerimi yetiştiririm mahkeme salonlarına…
mistik tayflarımda burada, torpidomda….
Katolik alametlerine hissedar astarlar diktiririm,muson yağmurlarına….
günahlarımı şeytanlara fatura edin,
nefretimi dalkavuklara! !

illegal filmlere başrol oynayacak militanlar arıyorum
beceremediğim sahnelere figüran
sedyelerle sokağa çıkmak yasak ! !
en iyi aşık olan adam dalında Oscar alabildim ancak…..
(ocak 2007)