Kefen Şiiri - Erdal Topaç

Hayat nerede...
Karanlık saatlerden, arta kalan ne...
Bizi asla anlamlıyken teslim almayan
yitirilen şeyle aynileşen
yitirildikçe kazanılan değer ne...
Bizi bu savruluştan
son buluştan sonra
dirilten.

Sırtımızda bu kambur
bu yorgunluk emaresi
önünde eğildiğimiz
hangi ruhun eseri.

Biz selamet diledikse
önünde eğildiğimiz
Selam’dan başkası değildir.
Belimiz bükülmüşse
bil ki rükudayız.

Bizi kırmızı güller
allı morlu sümbüller
defneler, karanfiller
bizi baldıranlar bürükler
Kefen.