Kefen Şiiri - Bahadır Rıza Altunay

Kefen, bir gönlün ömürlük aynası,
Yürekte farklı, gözlerde aynısı.
Bazen ak, bazen de toprak karası,
Her bakan kendince, bir suret görür.

Aklı meşgul eder hesap kaygısı,
Kiminin imanı, kimin duası.
Niyette ne azı, ne de fazlası,
Her bakan kendince, cürmünü görür.

Dünya fani der, doldurur cukkayı,
Gözü aç, gönlü aç, bilmez doymayı.
Terzi unutsa da cebin koymayı,
Her bakan kumaşta, özünü görür.

Gaybeti arınmış bekler sırayı,
Ayrı görmez ondan, atlas basmayı.
Tenkit etseler de yalan dünyayı,
Her bakan kumaşta, sonunu görür.