KEFE YAYLASI
Kar fırtına denmezdi,düşülürdü yollara
Bari olsaydı;ayağımızda papuç,sırtımızda aba.
Kefe boğazına varınca alırdı bir korku
Yolun çamuru baldırımda,soğuğu bağrımda.
Kayalara varınca alırdık bir nefes
Can korkusu yaşardı, kefe yaylasında herkes.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta