KEFE YAYLASI
Kar fırtına denmezdi,düşülürdü yollara
Bari olsaydı;ayağımızda papuç,sırtımızda aba.
Kefe boğazına varınca alırdı bir korku
Yolun çamuru baldırımda,soğuğu bağrımda.
Kayalara varınca alırdık bir nefes
Can korkusu yaşardı, kefe yaylasında herkes.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta