KEFE YAYLASI
Kar fırtına denmezdi,düşülürdü yollara
Bari olsaydı;ayağımızda papuç,sırtımızda aba.
Kefe boğazına varınca alırdı bir korku
Yolun çamuru baldırımda,soğuğu bağrımda.
Kayalara varınca alırdık bir nefes
Can korkusu yaşardı, kefe yaylasında herkes.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta