Kefe-n-ın Şiiri - Ahmet Okur

Aradim yitirmis gibi yani basimdakileri
Biri kayboldu, biri yitti, uctu gitti digeri
Kiymetlendirmek zormus elindekileri
Giden kayboldu, ucanlar gelmedi geri

Zamanlar bensiz akip cekti gitti
Ihtiyarlik basladi genclik bitti
Bir zamanlar ellerim ayaklarimdan yigitti
Ayaklarim yurumekten, ellerim asilmaktan bitti

Bir dava bulur kosarsin pesinden
Dava davayi guder, bitmez onlar, bitersin sen
binlerce dava bulmustum kosturan, ya ben..
Sen, sen olur muydun dogmak olsaydi yeniden?

Kabuslar senin ruyalar baskasinin
Kurup durdugun hulyalar baskasinin
Goller seni bogarken hos deryalar baskasinin
Ak sakallar senin, leyla'lar baskasinin

Evirip ceviren bir el var, el-dil yetmez
Tutkun oldugun sevdana kirmizi gul yetmez
Kor olup sonmek ne ki, ona kul yetmez
teraziler kurup dengeleri bozan el yetmez

Bozan bence ve sence, O'nca degil bozmak
Odur kaderi hamle hamle alina yazmak
Iste o gidisattir yarinlarin temelini kazmak
KEFE-N-IN YERLERINI DEGISTIRMEK DEGILDIR DENGEYI BOZMAK!