Kefaret Şiiri - Murat İnceer

Zannımca bedenlerdir
Günahlara kefaret
Sevemedikleri ile sınanır bazen
Ve çoğu zaman
Sevdikleri ile sınanır insan
Ne çok acı çekse de dayanır
Hep dayanılmayacak acıları beklerken
Yüce zihinler uyanamaz rüyadan
Gerçekler yetmez tatmin etmeye
Bilse de rüyanın aldatıcı yüzünü
İlk defa tanışmış gibi yapar insan
Aldatmak ve aldanmak
Verdiği acı kadar haz verir insana
Bir beşeriyete ise
Cüzzamdır tüm inançalar
Hızla yayılır ve hasta eder sonunda
İnsan güvenmemeli kendine bile
Çok kez aldıtmadı mı kendi zihnimiz bizi
Düşünmek bir ilaçtı
Akla sahip mahlukata
Yeteri kadar düşünmek gerekir
Ne eksik ne fazla
Çok düşündüm bazı zamanlarda
Sonunda bir yatakta
Hasta buldum zihnimi
Zehirler bilmediklerinin hakkında fazla düşünmek
Dönülmez yola girmek
Hiçbir ruh istemez bunu