Bir leopar görünmüş, insanlığımız vurmuş,
Ardından bir de vaşak yine bir zalim vurmuş…
Zaten hiç kalmamışlar insanımız yüzünden,
Eller hâlâ tetikte, dinmeyen nefretlerden…
Vaşak da bir kedidir, ne olur vurmayalım,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta