Kedinin Eti Ne, Budu Ne Olsun?

Sen henüz yumuşak beşiğindesin,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?
Daha dış kapının eşiğindesin,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Henüz haberin yok Elif 'ten Ba 'dan,
Nasıl ayırasın sapı samandan?
Yüzbin ekmek lazım yüzbin fırından,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Sana göre; gözün ne görse o var,
Ancak ses olursa duyar kulaklar,
Oysa her zerrede bir ayrı sır var,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Sarıyı gördünmü eminsin; sarı,
Darıyı gördünmü eminsin; darı,
Nerden bileceksin binbir esrarı,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Aklını manaya verememişsin,
Açılmış lapılar, girememişsin,
Perdenin ardını görememişsin,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Fazla acımışsın nazik gövdene,
Dikkat etmemişsin gelip gidene,
Üstad arıyorsan bas git işine,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Yükleri yüklesek çekecek misin?
Ağuyu uzatsak içecek misin?
Sınırı göstersek geçecek misin?
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Gün doğmuş; kalkmışsın, barmış; yatmışsın,
Sofraya oturmuş kalkamamışsın,
Bir kervan ardına takılmamışsın,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Merakın hacadır, hevesin civa,
Peşine düştüğün hep kuru dava,
Beklemişsin gelsin herşey ayağa,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Bir tek sır söylesem dağılır beynin,
Tek harfine değsen kavrulur elin,
O yükün altında çatlar göbeğin,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

İmrenme boyundan büyük işlere,
Yükler ağır gelir nazik gövdene,
Sen kenarda otur ve bak keyfine,
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

Barlıoğlu der ki; dervişlik hüner,
Derviş mala, mülke hiç vermez değer,
Asıl mülk perdenin ardında cevher.
Kedinin eti ne, budu ne olsun?

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 307-309/412)