Mor kalemlerle yazarken ben seni,
Melekler ağlıyordu yine...
Fal gibi bir kadın! Diyorum kendimce...
Görüyorum da anlatamıyorum...
Yalnızlığına üzülmüyorum,
Kahroluşunu içine gömmen
Sulandırıyor galiba gözlerimi...
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Sevgi ne büyük erdem değilmi değerli Kalem dostu. Bilinmeden, anlaşılmadan, karşılık görmeden sevmek ne büyük erdem. Öyle ya! Yunus öyle sevmedi mi? Aşık veysel sazın teline vururken sevdadan inlemedi mi? Ferhat dağları delerken, Mecnun çölleri aşarken hepsi sevmedi mi? Sevgi işte be kardeşim sevgi...! Kimine karşılıksız gelir kimi sever sevilir ama diyemez. Kimi yaşar sevgilisi ile ama şartlar olumsuzdur kimi dünya malı içinde yüzer ama bulamaz verecek birini. Yüreğine sağlık. Okudum ve Vallahi çatladım. Ben bile ne dediğimi bilmiyorum. Bakalım sen yazdıklarımı anlayacakmısın? Şu gerçek ama şiirin deşti yemin ederim hislerimi. Yüreğin dert görmesin kalemine kuvvet.
eline sağlık yalnızlığı çoğlatmanın yolu sevgiden ve sevgiyi anlatabilmekten geçer , sonra karşındaki seçer yada terk eder. bu zamana kalmış bir şeydir.. başarılar dilerim..
aşkına ram olmanın hazzını duyan kalemi tebrik ediyor saygılar sunuyorum..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta