Mor kalemlerle yazarken ben seni,
Melekler ağlıyordu yine...
Fal gibi bir kadın! Diyorum kendimce...
Görüyorum da anlatamıyorum...
Yalnızlığına üzülmüyorum,
Kahroluşunu içine gömmen
Sulandırıyor galiba gözlerimi...
Duyularını kaybetmiş bir adam
Hislerini kullanmayı beceremedi senin için
Oysa tapılası bir cansın Sen!
Bilmiyor değerin ne demek olduğunu
Onun görmeyen gözleri...
Belki bu dünyadan yok olduğunda
Farkedebilecek seni...
Yazık diyorum çok zamandır.
Emeğe,zamana,aşka,dostluğa yazık...
Bir ateş yakıyorsun ve
Bir yağmurla bitiyor her şey...
Küçücük elli,küçücük ayaklı,
İnsan kelimesinin en gerçek anlamı,
Benim muhteşem dediğim yaratık
Bu gün duam,kalbim,içkim
Kalemim senden yana.
Sevmeyi bilmeyenlere inat
Üstelik puslu gözlerimle görüyor
En sevimli perilerinle seni,
Ve de tüm kalbimle istiyorum
En güzel şey ne ise sana yapışsın
Ve asla bırakmasın peşini...
Kayıt Tarihi : 12.3.2009 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
14:54 12.03.2009 Özel insanlar,özel doğar,sıradan yaşar ve özel olarak gözlerini yumarlar...Gözlerini yummadan daha Seni Çok Sevdiğimi bil...
TÜM YORUMLAR (3)