Kedimiz Peluş Şiiri - Ahmet Kelebek

Evin bir ferdi gibi bizimle yaşardın,
Evde nazlı gelin gibi süzülerek yürürdün,
Rengin ve duruşunla sanki aslan gibiydin
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum.
X x x
Evde varlığınla yokluğun birdi,
Sabahları miyavlayarak uyandırır,kapıdan yolcu eder üzülürdün,
Akşam gelince kapıda karşılar,yerde yuvarlanır sevinirdin,
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum
X x x
Mamanı mamalıktan teker tekere çıkarır yerdin,
Yemek yerken elinle vurarak mama isterdin,
Suya ihtiyacın olunca haber verirdin,
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum
X x x
Akşamları Şema kucağında yatar televizyon izlerdin,
Onu anne bilir ellerinle bastırarak uyurdun,
Keyiflenince ellerini birleştirir sırt üstü yatardın,
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum
X x x
Azdığında kibarca miyavlar koca isterdin,
Sana koca getirince ona yüz vermez istemezdin,
Bizlere bu konuda çok çektirdin
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum
X x x
Kuşu kendine dost bilir,
Onunla oynar incitmek istemezdin,
O seni gagasıyla ısırırken,
Sen onu elinle severdin,
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum.
X x
Hastalandın sesin çıkmaz yatardın,
Doktor ameliyat olması gerekir dedi,
Ameliyat sonucu narkozdan çıkamadın,
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum.
X x x
Sanki evden bir insan ölmüş gibi ağladık üzüldük,
Yokluğun çok zor geçiyor seni arıyoruz,
Sen ölmedin,kalbimizde yaşıyorsun,
Seni hep özleyeceğiz sevgili peluşum