Bilal, kara kedimiz eve giremiyordu,
Annelerin yüzünden eve sokulmuyordu…
Çünkü yavrular vardı korunması gereken,
Baba, itiliyordu içgüdü gereğinden…
Özellikle Tozzaklı’m adeta saldırgandı,
Meşguliyet içinde yavrulardan yanaydı…
Derken bir gece vakti Bilal dönüvermişti,
Yavrular ortalıkta tepki verilmemişti…
Yedi yavrusu vardı adlarıyla sayarsak,
Denk gelmiş isimlere hiç alınmayacaksak…
Tozzaklı kedimizden; Minik, Tek Göz, Siyahlı,
Küçük Pelüş, Koyu Renk, Hava, Küçük Tozzaklı…
Diğerleri de vardı yani dört tane kadar,
Her birisi öldüler pek yaşayamadılar…
(2016)
Kayıt Tarihi : 20.5.2018 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!