Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
ismail Amca ben Sercan.Annem bana köpek aldı 5, gün dayanamadı aldığı yere geri verdi.Üstelik psiliğinide bize temizletti.Tavşan aldık kuduz aşısı olduk.
En son kedi aldı annem.Geldi yerden hasta geldi ve malesef öldü.Bu kez hepimiz kuduz aşsısı olduk.
Sadıkcan ve ben hala köpek istiyoruz.İşte benimde niyetim bu ismail amca.
Baybay
Sevgili İsmail; bu kocaman metropllerde yaşayan insanlar, doğayla ve insanlarla ilişkilerini kopramış bir konumdadırlar. Bu durum onlarda yalnızlık duygusu ve yabancılaşma yaratır. Yabancılaşan insan özünü arar ve eğer bulamazsa, kaos içine girer, bu koas onda büyük özlemlerin doğmasına neden olur. Senin şiirin bu özlemin farklı şekilde dışavurumudur. Bu durum ancak, toplumsallaşmayla giderilebilir. Büyük çoğunluk içinde yalnızlık yaşamak, günümüz insanının en büyük çıkmazıdır. Ama insanlık bunu aşma bilincini de varlaştıracaktır. Sevgiyle kal. Süleyman ZAMAN
'İnsanları tanıdıkça hayvanları daha çok sever oldum,sizi çok iyi anlıyorum betonlaşma bizleri hayvan sevgisine hasret bırakıyor,sokaklar ise yüzlerce sahipsiz hayvanla dolu,duyarlı dizeleriniz için sizi kutlarım,sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta