Kedili Sokak Şiiri - Doğan İnceman

Sevgili dostum Yücel kedisini kaybetti.
Burnunda uğur böceği konmuş kedi resmi var,
Göndermek istiyorum,kabul etmiyor;
Belli ki üzüntüsü sıcak.
Sokaktan bahsediyorum
Hafta sonu sabahları ben oradayım,
Bisikletimle geçiyorum şimdi,
Duvar üstüne tünemiş bütün sokak boyu kediler var,
Gazete kağıtlarına papara konmuş önlerine.
Gel,beraber gidelim diyorum,dinlemiyor,
Belli ki üzüntüsü sıcak.
Öyle güzel kediler var ki dostum
Tırmalamasa burnundan ısırılacak...
En çok gri tüylüsü arkadaşım...
Ben de bir şeyler götürüyorum artık,
Hanım sabah uykusunda iken mutfaktan aşırıyorum.
Hele bir de yağmur varsa,o zaman beraber ıslanıyor,koklaşıyorum.

Bu sokak Karşıyaka' da
Fidanlıkla yan yana.
Yeşillik, temiz hava
Doyumsuz kokular var her mevsim
Güneş tam anlında sabahları sokaktaki apartmanların,
Pencerelerden dışarı uzanan saksı karanfilleri,zakkum ağaçları,yaseminler var
Ve en güzeli KEDİLER...
Bu sokakta yaşayanlar,ne kadar şanslılar.
Ama farkındalar,kediler yaşıyor çünkü o sokakta...

Sevgili dostum,senin kedin,benim köpeğim
Cennette buluşup dost olurlar,
Bizim gibi,
Onlar bize benziyor çünkü iyi anlaşırlar.
Üzülme diyemiyorum dostum,seni anlıyorum.
İstersen hafta sonları sabahları ben Kedili Sokaktayım,
Aksoy'dan sıcacık iki gevrek al,gel
Sevgiyi,hüznü beraber paylaşalım.