Kediler sende kaldı...
Sende bıraktıklarımı,
boş bir valiz gibi koluma taktım, kendime yürüyorum bu haziran gecesi.
Bana doğru çıkmaz bir sokaktayız başbaşa,
uzun zamandır ayrı düştüğümüz bana..
Bu tedbiri yalnızlık, sanki sıkışmış ömürün bu yarısına...
Sokaklar yabani, tuhaf kalabalıklar omuzumu seyiriyor...
Bir nefes versen,
dağılacak binbir parçaya
gece..
Bilmiyorum, hangi haneden değiyor gözlerin, aya...
Ama İzlediğimi muhakkak biliyorsundur ....
Bu geceye düşmüş ,
rakı bardağında bir di'li geçmiş hikaye var ...
Ve sen, dolunaya karşı bütün yalnızlığımızı anlat karanlığa..
Hangi şafakta, aklarız müdafaayı ve hangi doğan sabaha vereceğiz fütursuzca harcadığımız günlerin hesabını, bilmiyorum...
Kediler sende kaldı...
Caddelere gölgelerimiz , mülteci artık...
Kayıt Tarihi : 7.12.2019 00:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!