Kediler gezinir postallar arasında

Kediler gezinir postallar arasında
Griye bu sarı, bu kahve, bu kızıl,
yani bu yaprak tozları yakışır.
Ankara’ya bir Eylül yaklaşır
Kastamonu’ya bir Nisan
Şafak #yüzellisekiz# şu an

Neden hep postallar küçük
Kamuflajlar büyük gelir?
Aslan kaplan jandarmalar
Dazlak kafalarıyla mahpus kolluklar
Devletin verdiği iaşe ve yolluklar

Gölköy semalarında uçar bir güvercin
vurulur sıfırlama atışında
Kum torbasının ardında
Kamufle bürokrat Albay
Ağzında ve üzerinde devlet ile kelamı

Birinci tabur ikinci bölük ikinci koğuştan bir sıcaklık yükselir.
Üst ranzanın demirlerine tıkıştırılır kollarından ve paçalarından çamaşırlar
Neden sonra ışıklar kapanmadan
Kazınmış loş yazılar görürüm anlamadığım dillerde
Çıma ez daye yazar birinde,
Ne plaçeş mayka der başka biri cevaben
“Yalnızçoban07” az ötelerinde, sessiz
Kafamda bir girdap oluşur
Yatağa gömülürüm

Kalkışım birden olur
Sabahın olağanında anıya dönüşür
Sabahın erkenliği
Böyle karanlık bir sabah bunca kısa bir ömürde, henüz görülmemiştir
Sıcaklık anca yükselir
Postallar ile bağrımızdan

Biz düşmanla geçinemezken
nizamiyeden içeri
Kediler ile köpekler
kardeşçe geçinir
ve hesapsızca geçerler
nizamiye kapısından