Kediler de Gider Şiiri - Hayrettin Taylan

Gecenin siyahlarındaki sökükleri ten renginle onarıyorum
Vazgeçilmezliğinin valsında kırık gönlüne ayak oluyor bam telim
Martılarla denizi huzuruna kavuştak kılıyorum

Yaşamak ile yaşanmak arasında nefes nefeseyim
Özlemek ile unutulmak arasından heves heveseyim

Sana yazdığım tüm şiirleri kağıt toplayıcısına verdim
Sakın kızma,benli ruh neden böyle salaş gidişlerde
Sakın kızma,bu salak neden beni hala unutamıyor

takılıp kaldım yaramın can sızılarına
Beni de yakacak bir aşkın öğlen sıcağındayım
Boyum huyumla aynı gölgede
Yalnız ellerin ve gelelerin yok
İçimi yeniden umulan bir kavın rengine ateşledin
Bir bakışına resimlendi dünya gözüm
Yeni ütülenmiş bir gelecek gibi aşk eleğim sallanıyor
Giydim üstsüz düşlerimi
düşman güzeller çatlıyor sana olan sevgimden
Yenildim vicdanımın minimize mayınlarında
Yaralarımın üstüne aşk efsanesi yaşandı
Tinsel bir çevirmenin öz türkçesi kadar özüme yakınım
Gelmek istersen,özümden öte aşk gözümün seherine
dokun henüz kimsenin dokunamadığı abalarıma
bir seher yeli gibi efil efil esiver gizlenmiş gerçeklerime
ahlarımı sürdüm yüreğine.
Ne sevda, ne de ben keşmekeş
Bir tükenmiş sazında aşılanıyoruz aşksızlığa
En özelleri geri çağırmıyoruz
yitik bir huzurun zer mağarasında zevkim şifresiz arzularda
sevi lerin en derinlerine inen sıcak bir suyun hız haliyim
doyumsuz bir kelebeğin güneşle öpüşmesini yaşıyor sancılanışım
sonsuzluğu buldum, sensizliğin sonsuzluğunda
susma devriyesinde yine yakalandım sana
kıymetini bilemediğimiz kahırların harlarında yakılsam da dem be dem
öylesine gidişin can damalarını kesemedim senden