Kediler Şiiri - Emirhan Cesur

Kediler,
benziyor sana.
Ve boş bir durakta,
uzanıyorsun,
sırtın dönük,
sırtın bana dönük,
mırlıyorsun,
bir gece ulu aya bakarken,
ben yanında
ve gür bir,
MİYAV!
İşte aşk böyle bir şey,
Ve kediler,
benziyor sana!
Dalgalı saçların,
Kıvrımlı patilerine,
Patilerin,
Göğsüme,
Tırmalıyorsun,
İçime işliyor,
Kelimelerin.
Oynadığın iplik,
Kalbim,
Tükürdüğün yumak,
Ruhum,
Ve her bir tüyün,
Benim.
Şimdi mırlıyorsun,
Kuyruğun dolanıyor,
Boynuma,
İşte aşk böyle bir şey,
Kediler,
Benziyor sana,
Sen ise bana.
En sevdiğin,
Soğuk süt,
Dolaba koşuyorsun,
Uzanamıyorsun,
dolabın çelik kulbuna,
Ben ite çeke açıyorum,
Çıkarıyorum sütü,
Ve güzel bir kaba,
Adını yazdığım,
Dolduruyorum.
Dilin dışarı çıkarken,
Miyavlıyorsun bana,
İşte sevgilim aşk budur,
Ve kediler de konuşabilirler,
Aşık oldukları zaman.