Okşanış dünyasında kedilerin vücûdu,
çözülüvermiş düğümünden tembelliğin;
ben hiç kedi sevmedim, okşamadım hiç,
onların fosfor artığı gözleri düşlerimde beni buldu.
Kedilerin kuyruğudur dalgınlığım
sürtünür gelene geçene;
çözülüşü rahatlık veren bir yumak ve sonra yine
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Ah bu kediler....
Kimlerin yerini almadılar ki....:)
Birde sosyetik olmuşlar ki...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta