Kediler Şiiri - Sedat Umran

Okşanış dünyasında kedilerin vücûdu,
çözülüvermiş düğümünden tembelliğin;
ben hiç kedi sevmedim, okşamadım hiç,
onların fosfor artığı gözleri düşlerimde beni buldu.
Kedilerin kuyruğudur dalgınlığım
sürtünür gelene geçene;
çözülüşü rahatlık veren bir yumak ve sonra yine
düğümlenişleri sımsıkı iki ucunda şehvetin.
Tırnakları sipsivri, hani düşman?
bir süs gibi taşırlar, yaşamak oyun onlar için;
her zaman aramızda, ne gurur ne kin,
bir gün siliverirler gölge-varlıklarmı biz duymadan.