bu sabah
iki çocuk ve bir kedi
bir masalı baştan yazdık
öldüm
bu sabah bir çocuk ve iki kedi
gelse başucumdaki mermer taşı götürse evlerine
koltukları olsa evlerin
minderlerden uykular
uykulardan şiirler
şiirlerden aşklar
..
-çocukluğuma-
(kömür sobasının çevresine
büzüşmeli
alev alev yanmalı soba
tekir kedi uzun uzun
yalanıp koyulmalı uykuya)
portakal kabuğu-
temizlenir odanın kokusu
..
çiçek onun ruhunda
kırmızı bir deniz kadar derin
gitti.
zamanı da götürdü yanında
kucağımda kıvrılıp uyuyan kedi
öldü
çiçek onun ruhunda
..
yeni bir güne çok az var
sabahın kokusunu alır almaz
fırladı inlerinden
üç küçük fare
biri su borusunda nöbette
diğeri bakıyor içinden suskun şöminenin
üçüncüsü çöp torbasında eşelenmekte
“bir kedi lazım bu eve”
..
