Bu gün okula yürüyerek
Gitmek istedim.
Geçerken daracık ve
Hüzünlü sokaklardan.
Hanımeli ve yasemin
Kokularının arasından,
Uzaktan.. yer de yatan
Bir kedi gördüm.
Allahım..
Yerde bir can yatıyor.
Bu da ne dedim?
Yaklaştım yanına…
Hüzünlü gözlerini dikmişti bana.
Vücudu olmuştu buz gibi
Gerilmişti kaskatı bir yay sanki..
Ahhh….kedicik dedim..
Gözlerim doldu.
Sana kim ne yaptı dedim de..
Vücudum taş oldu.
Belli ki zehirlenmişti..
Oysaki yaşamak onun da hakkıydı.
Kedi de olsa…
Alınan bu cana.
Yüreğim ağladı da ağladı.
Açtım çantamı yüreğim yanarak,
Çıkardım bir kağıt mendil,
Lanet okuyarak.
Tuttum bacaklarından …
Kaldırdım havaya.
İşte o anda anladım ki..
Hamileydi bu hayvan.
Ahh…kedicik …
Ahh…yavrucak..
Ahh…kadersizim dedim.
Nasıl ağlamam ben sana..
Nasıl üzülmem..
Nasıl kahrolmam karnında ki
Bu canlara dedim…
Köşede duran çöpe attım onu…
Kapağını da köpekler paralamasın
Diye kapattım.
Kapattım da gözlerimden de
Yaşlar akıttım.
Bir adım attım..
Bana şaşkın- şaşkın bakan..
Bir çift gözle karşılaştım.
Bende yaşlı gözlerle ona baktım..
Dedi bana..
Teşekkür sana.
Bende dedim ona
Teşekkür sana da.
Elinde süpürge.
Süpürür durursun..
Alıp atsan bu hayvancağızı.
Kudururmusun? …
Ama dedim neylersin..
Yaşayan insana saygı kalmamış,
Ölü bir hayvana mı beklersin.
Baktı bana aval aval
Bende sandım kendimi..
Boş yere öten bir kaval.
Sonra eğildim baktım yüreğime,
İnsan olduğumu gördüm.
O zaman ben normalim dedim..
Anormal olan da..
İnsan olduğunu sanan,
Ama insan olduğunu unutan,
Şu insan fottokopisi dedim.
27.05.2008
Bornova-İZMİR
Kayıt Tarihi : 27.5.2008 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şirimde de söylediğim gibi bugün okula yürüyerek gitmek istedim.Giderkende insan oğlunun yitirmiş olduğu insanlığa bir kez daha şahit oldum.O kadar üzüldümki duygularımı yazmak istedim.Ben hayvanları çok severim çünkü yaratılan her şeyin güzelliğine ve ihtiyactan binaen olduğuna inananlardanım.Severim yaratılanı yaradandan ötürü diyenlerdenim.Kedilerim var sokakta baktığım,belki 100 den fazla onların sevgisi inanın bambaşka.Belki çoğunuz şiiri boş bulacaksanız ve buda neymiş diyeceksiniz ama ben böyle hissettim ve böyle yazmak istedim.Hayvanlar bambaşka yaratıklar tabiki sevgileri de öyle.Katılan yada katılmayan herkese teşekkürler. Üstelik koyu bir çevreci ve hayvanseverim..bence o süpürgeci bu gün şanslı günündeydi :))))
Tabi benim bu halime de akılları ermeyen bir sürü insan çıkacaktır. Zira değerler artık çok değişti.
Şiirinizi kutlarken, insanların bencilliği yüzünden acı çeken bütün hayvancıkları sevgiyle kucaklıyor, Allah'a emanet ediyorum. +10. Sevgilerimle.
Hayvanları seven insanlar benim için özeldir...
Onlar tanrının lânetlediği meleklerdir.../ Gülmenin haram olduğu bir yaşamı koşturur dururlar yaşamları boyunca.../ Bilirim...
Bilirim; göbeğini kaşıyarak hayatını televizyon karşısında geğire geğire geçiren iki ayaklı yaratıkların içine sıçtıkları gezegeni yaşanır kılabilme adına heder ederler kendilerini...
Bilirim...
Ben de allahın lânetli kullarından biriyim çün ki.../
Neyse...
Size saygı ve selamlarımı yolluyorum sevgili Nesrin Naz...
Hoş kalın...
İnsan olduğumu gördüm.
yüreğinizi kutluyorum...
insan olduğunuzu gördünüz...
göremeyenlere ithafen çok değerli bir çalışma...
saygılarımla kutluyorum...
Doğru mu yaptık..Bilemedik.
Kalabalık
Varlık
Sağlık
İnsanlık
Birden..Ha gayretlendik,
Sonumuzu getirdik.
Yalnızlık
Yokluk
Hastalık
İnsandık
Son kez cesaretlendik
Ölmedik ama...Yenildik.
İki oda bir salonluk dünyada
Yaşadıkça çoğaldık,
Yatacak yer bulamadık.
İnsan uyandık..
Ama!
İnsanlığı kaldıramadık................sevgili nesrin işte hem fikir olduğum bir konu teşekkürler duyarlılığın için...bir kaç dize ile eşlik etmek istedim sana
TÜM YORUMLAR (4)