Kedi, kuşlar, iş güç uzayan saçları.

Bir uçak sesi duydu
başını gök yüzüne kaldırdı
o gitmiştir çoktan,
diye düşündü

bakkal süt şişesini gazeteyi
koymuş olmalı kapının önüne

o da her sabah olduğu gibi
geçti zihninden

aydınlık bir sabahtı
karanlık banyoya dışardan sızan ışıkla
yetinmeliydi
bir haftadır elektirikler kesikti ya
olsun ne önemi vardı
nasıl olsa her şeye alışılmıyormuydu

fırçayı bol köpüğe buladı
traş olacaktı

her gün aynı saatte kalktı
yattı kalktı
işe gitti
işten döndü
kuşlara yem
kediye mamasını verdi
sonra bir gün aynada kendisini gördü
ihtiyarlamıştı

bütün bunları üç gün önce düşünmüştü
uzayan sakalını kesmeye karar verdi
kesip attı

saçları da
amma da uzamıştı
gidip kestirmeliydi bu pazar

herkes bir birine soruyordu
o duyuyordu
öldü diyorlardı

-kim
kim yahu

meraklılar dışında
sıra bana da gelecek diye düşünen korkaklar dışında

kapısında kedisi
penceresinde
kuşlar
bekliyorlardı

artık öbür taraftaydı

düşündü uzayan
yaşadıkça uzayan
bir tek saçı sakalı olacaktı
bir de bitmeyen yalnızlığı

diğer her şey kaşla göz arası
olup bitiveriyordu

aynası iç cebindeydi çıkardı bakmak için
kendini göremedi
demek
demek
gerçekten ölmüştü

29/Eylül/2010/Çarşamba/Bodrum