Steplerin ve bozkırların prensidir Kokoş.
Saçları başak rengi, gözleri sürmeli bal köpüğüdür..
Daima ellerine yarım beyaz eldiven,
Ayaklarına uzun beyaz çizmeler giyer.
Yüreği mangal gibi, özü sözü bir
hem yakışıklı hem merttir.
Hem sağ elle kılıç kullanır Kokoş,
hem sol elle. Asla hata yapmaz.
Yüzünü batıya dönmüş bir Hakandır o.
Doğan güneşleri hep örtü yapmıştır
arkada bıraktığı sevdiklerine..
Yürekleri daima sıcak dursun, diye..
Kibardır, özür diler zahmet verdiği zaman
ya da minnetle gözlerinin içine bakar..
O,
Annesiyle geçirdiği çok güzel,
Onyedi yıllık hayatın hatırasını,
Tanrıya bildirmek üzere,
Huzur ile gözlerini kapatıp,
Toprağa karışmış bir meftadır şimdi..
(Johannesburg, 24 Ağustos 2006)
Semin YaparKayıt Tarihi : 8.2.2009 00:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semin Yapar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/08/kedi-kokos-un-anisina.jpg)
sağ yanım ovaladı sızısını.
TÜM YORUMLAR (1)