Kedi, Gül ve Tanrı Şiiri - Nur Acar

Kedi, Gül ve Tanrı

Bir zamanlar bir kedi
Güllerin arasında varırken sefaya
Tanrı kızmış ona;
Yaratmışken ben seni, ne yaparsın burada?
Ruhu kurumuş kedinin
Gözleri bakmış fezaya
Ve saymış 99 ismi.
Başı secdeye varmadan
Ruhu açmış binlerce çiçek
Hepsi kurutmuş gönlünün suyunu.

Bir gül eğilmiş ona;
"Sen kimin kulusun?
Ben verirken ömrümü sana,
Sen kimden yanasın?"

Kedi bir haykırışla ruhunu bırakmış.
"Varlığım ibaretse kulluktan eğer,
yokluktur bana huzur."

Nur Acar
Kayıt Tarihi : 28.7.2022 21:24:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Nur Acar