Öylesine doluyum
Ve öfkeliyim ki hayata,
Tadını çıkaramaz oldum
Gençliğimin.
Karanlıktan aydınlığa
Çıkaramaz oldum gözlerimi.
Özlemini çektiğim herşyin
Giderek uzaklaştığını görerek,
Çıldırmamak için zor tutuyorum kendimi.
Belki hissetmek için
Bir sıcaklık
Ve ya bir samimiyet,
Hazırım herşeyimi vermeye.
Olmayan şeyler verilemez ki.
Yüreğim ağlarken,
Gözlerimden iki damla yaş gelmiyor.
Ve içime attıkça herşeyi,
Sonu gelmeyen bir ip yumağı gibi
Yuvarlanıyor dertlerim.
Kedi ise kaderim,
Yuvarlayan yumağı.
Kayıt Tarihi : 14.11.2003 02:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!