Kedi - 4 Pisik Şiiri - İbrahim Çelikli

pisik

“ “-eliyin tersiyne
burnuna höyle bi çarpacan” dedinde
eveli bi ğarının iki ğızı varımış da

ikiside analarından beter ikrah mı ikrah,
şirret mi şirretimiş
sünepe-nekbet,
yetmeyo ğibi bi de dili bi garış
car car naletin teki,
al birini vur ötekine
ta öylelerimiş, iki bacı

etdiği yenmez,
dutduğu keyilmez
ağzını aşdımıydı,
yana varılmaz
kapadabilene aşk olsun
on guruş verip gonuşdurma,
yüz kuruşa susduramazsın

yerden-gövden ırak,
ikiside birbirinden beter
naletin tekiymiş
nayet; böyük gız
gocasının canına tak etdirmiş
herifini elin-günün yanında bile
adam yerine gomazımış
adam gahrından biğün
“tahtalı köyü ” boylamış,

gel zaman, get zaman
ölenine ölünmeyo, garı dutuyo
birine daa varıyo,
yeni damat bunnarın anasını da tanırımış
emme naçar-çaresiz galmış ki bunu
almak mezburiyetinde galsın alsın,
mezbur galmasa alı(r) mı

tabi buna bi ders vermek ilazım
emme adamca(ğı) z ne yapsın,
nası etmeli, ne yapmalı
adam düşünmüş-daşınmış
saksıyı çalışdırmış
neyise
aradan geşmiş üş-beş gün,
eski damat “-yau hanım,
abangili bi zeyaret edelim”
varıyollar bi bakıyollar ki
…………
hayretden güçcük dillerini yuduyollar

o esgi baldızdan eser yok
el-pençe divan duruyo
adam desdiye bakmaya ğosun
garı deragap
suyunan goşduruyo
adam içesiye ellerinin gavışdırıp bekleyo
ev demişsin çinil-çinil tertemiz
sanısın saray yavrısı
tükür tükr(ğü) nü yala
ta! öyle
o zert, cadı-cazgır garı
ondan zerre ğadak eser
çıt yok,

mıyır-mıyır gonuşuyo, hapı yutmuş
sanısın eli-aya(ğı) çöt olmuş,
dut yemiş bülbül gibi
dili dutuk ki
ta öyle

adamın çocuklarına bile mut olmuş
kimseye ses çıkartmayo
tapırdayo
zufrayı galdırıp da
mutbağa gedince iki ğızgardaş

esgi damat “-len bacanak Allan aşgına
muma dönmüş benim baldız
nası oldu annatsana
nutgum dutuldu arkadaş

“-valla ben bunnarın
ne nalet olduklarını bilirdim
daa ilk gün hususi ciğer getidim
zufraya oturunşa barabar kedi uzandı
dişimi sıkdım
kedinin iki bacadan dutduğum gibi
cart deye ayırıvidim
…

dinsizin hakından imansız gelirimiş
valla hanım altını ıslatdı,
aba(yı) n gözü ğorkdu
oyumuş,
melaike ğibi bi garı oldu
ırametliye rahmet okudu”

esgi damat duru(r) mu
hemen ciğer almış ilk fırsatta
oturu-oturmaz zufraya
kediye koklatmaya ğakmış
sa(h) andakı ciğerden
garısı bakmış-bakmış
iç geçirmiş
“beyuda uraşıyon herif
….
sen o pisiğin baca(ğı) nı önceden
ayıracağıdın” demiş

o hesap bazen pisiğin bacanı
önceden ayırmak gereğiyo
sonratdan netsen fayda etmeyo! ”