1963-1969
istanbulun en merkezi yerinde
ağırlanıyorduk adeta...
yavruydu,bizim gibi...
sevimliydi..
yurdu belledi besbelli...
gözleri,tüyleri,cana yakınlığı..
sevimliydi...
yurdu belledi besbelli
kuzey-güney
zenci-beyaz
patron-işçi gibi...
ama bilgisayar ekranında tam 256 renk...
sever misin hayvanları...
hele hele sevimliyse,evcilse...
yabaniler hepten mi sevimsiz...
yabanilere bakamamış,
evcilleştirememişse insanoğlu
hayvanın bile günahı ne..ne ki?
Bizide evimizden,yurdumuzdan ettiler...
Taşındık çaresiz...
Ayrı düşdük birbirimize...
Sevdi,okşadı...ama sıkınca
Can havliyle
Çevik bir haraketle kurtuldu kedicik...
Belki seviyordu...yine sevecek diye
Az ileriye,ilerisine
Gidip,kuyruğuyla oynamaya başladı..
Aynı sevimlilikle...
Ama bakışlarında da
güven kalmamıştı hani...
hep sen mi bana güveneceksin
ya ben..ben sana inanmaz,güvenmezsem..
Ya sev,ta terket.! .terket diyorlar
Yıllar yılı,
Hep gidenler,göçenler
Bülbül misali...yurdum,yurdum...
Vatanım,vatanım diye inlemiş...
Namık Kemal’i,Tevfik Fikret’i
Pir Sultanı,Dadaloğlu,Karacaoğlan’ı
Nazım Hikmet’i,YılmazGüney’i...
Çoçukluğumda
Cağaloğlundan Balata
Taşınmıştık..
Kedimize,çiğer verirdik arasıra
Yemek artıklarımızıda..
Derken geldi,işte aklımıza...
Yakaladık,bir torbaya koyduk..
Sıkıcada bağaladık ağzını...
Getirdik yeni köşkümüze...
Ama yinede evden,evden biride değildi de
Salıverdik evimiz içine...
Üç günün,beş günün sonrası
Yok oldu..yok,yok..yok...yok oldu Allahım...
Uzuuunca bir zaman sonrası..
Hasret...ağır basıyor
Gidelim,görelim,gezelim dedik eski yurdu
Toprağı,taşı...
A..! aaa! Ne görelim
Bizim kedi ta Balat’tan
Bu yıkıntı,bu virane yere nasıl gelmiş...
Nasıl gelmiş.. gelmişti...
Ve yinede bizi görünce
Yabancılık çekmeden,gelmişti yanımıza
Sevdim,okşadım..
Karınca,kararınca birşeyler verdim...
Ama yinede gelmedi benimle
Biraz uğraşıp,şıkştırdığımda
Savunmaya geçti peneçeleriyle..kedi,kedim.
sevimliydi...
yurdu belledi besbelli
severmisin hayvanları...
hele hele sevimliyse,evcilse...
yabaniler hepten mi sevimsiz...
yabanilere bakamamış,
evcilleştirememişse insanoğlu
hayvanın bile günahı ne..ne ki?
Artık evlerimizde hayvancık besleyenler
Azaldı...sevenlerse asla..
Ama sevenler
önce zorlukla kendi karınlarını doyuruyorlar.
Kayıt Tarihi : 14.11.2006 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu yurtta yaşayan herkes Türk milletinin birer unsurudur
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!