Kedi Şiiri - Merve Nur Talaş

Simsiyah bir çift gözde,
Yılların savaşını verdim,
Gidilen yollar vardı muhakkak,
Çamura da bulandık bazen,
Sevildim de bir parça,
Komiktir inanmazsınız,
Gülümserdik de sıkça,
Ütopik hayalleri olmayan sıradan insanlardandık,
Neyi başaramadık anlayamadım.
Oysa yapılmamış yapılacak nice hayal vardı,
Vapura binip kız kulesine, daha el sallamadım!
Saatleri durdursak;
Kazanır mıydık bu anı,
Deniz yine kımıldar mıydı şiir gibi?
Bir fon müziğinde hayat bulur muyduk yeniden,
Aşkı mavileştirir miydik,
Altı üstü bir ekmek olacaktı masada,
Biz bu masaya neyi sığdıramadık!
Kalbimin almadığını aklım alır mı?
Olmazları oldurmak,
Ve tüm şarkılara artık kulaklarımı kapatmaktan yoruldum.
Yerin dibindeyim,
Yer de batsın ben de batayım!
Artık doğrulma vakti sanırım,
O masada yalnız başımayım!
Ne deniz şiir gibi kımıldayacak yeniden,
Ne durdurabileceğiz zamanı,
Maviler siyaha döndü,
Ortada masa da kalmadı.
Bir çift göze kayboldu yıllarım,
Ne ben İstanbuldum, ne sen İzmir.
Ne Attila ilhanlar kurtarabilir bizi ne Cemal Süreyalar.
Suskunluk esir alır,
Tüm güzellikler parça parça dağılır,
Ortada sevgi bekleyen yalnızca iki kedi kalır...