Hani dalarsın taa derinlere
İki elinin arasında başın
Boğulursun ya kederlere
Nerde dostun, nerde gardaşın
Bazen uyanırsın bir kuş sesinden
Uçtuğunu düsünürsün kafesinden
Yorgun bedenin dökülmüş tel tel
Umut kalmamış yaşama hevesinden
Adımların kısa, sesiz ve yavaş
Kalmamıs sende taş üstünde taş
Terkedilmişsin, sahipsiz ve kimsesiz
Ne dost kalmış, ne de bir arkadaş
Fazla gitmez hasta ömür yorulur
Adın bir sela ile minareden okunur
Uzun bir yola cikiyorsun ey İNSAN!
Seni ne gören, duyan nede işiten olur
11.06.2015
Kayıt Tarihi : 5.4.2017 18:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!