Kederli ve Üzgün Şiiri - Enes Kepil

Binalar gök yüzüne yükselirken şehirlerde
Kimisi küçük kalır iki katlı,
Kenar mahallelerde
Kar yağıyor gecenin içinden
Gözlerime doğru
Dünde kalan bir düş canlanıyor
Kirli otobüs camının dışarısında
Bir kadın el sallıyor
Anlık birkaç gözyaşı ile

Elleri dizinden düşüyor bir gencin
Siyah gözleri derinlerden bakıyor
Çizgilere bürünmemiş yüzünden önce
Bir ağlayış duyuluyor, geçmiş kadar uzun
Bir kadının suçlu
ve bir erkeğin üzgün yüzünde
Vakit ilerlerken
Zaman geçiyor ayaklarının altından
Kederli ve üzgün