Ve her gün bağırır camiden sela,
Çağırır... "Sen hâlâ yaşayan gel tut"
Sonsuza bir ses giden mesela,
İçinden konuşur taşıyan tabut.
Nasıl bir yerdir ki gelişi olmaz?
Verir son nefesi gücü bitenler.
Çirkinler kuruyup güzeller solmaz!
Dökülür toprağa çiçekten tenler.
Bırakılanlar diz üstüne çöker,
O gurbete selam salınmaz daha.
Yolcuya su değil gözyaşı döker,
Gidenlerden haber alınmaz daha.
Ah hayat ah ömür neler yaşadık?
Keder dolu geçtin, ağladık kaldık.
Bu bedeni öyle böyle taşıdık,
Bir gün diyeceğiz... "Çok şükür öldük!"
2008, Kozyatağı
(Altınoluk Dergisi, sayı 264)
Şahin Cahit Yanık
Kayıt Tarihi : 1.2.2023 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!