Beni görmeyeli ellerinin güzelliği
Nasır tutmuş
Hüznün o rengi saçlarına bir bir düşmüş
O büklüm büklüm olan kirpiklerin
Ağlamaktan pas tutmuş
E beni görmeyeli duygularında
Seni terketmiş.
Böyle sessiz Sükut kendi halinde değildin eskiden
O mahrur halinden eser kalmamış şimdiden.
O kahkaha attığın Gülücüklerine
Sümbüller yanaşırdı
Şimdilerde ise karanfil koyuyorlar
Beni görmeyeli o güzelliklerin ne kadarda
Nasır tutmuş.
Kayıt Tarihi : 16.12.2020 14:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Keder
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!