Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu günde dünkü gibi... affetmedim seni... affetmek unutmaktır ya.. unutmak doğama aykırıdır, yaratılışıma verilmemiş unutmak kavramı.. kendimi kandırırım ya hep.. unuturum bende bir gün diye... unutmam.... unutmasamda küllerini çekerim üstüne, anıldıkça kalp kıpırtısız bir anı olursun belki bende, acıyan yanlarım arsızlaşırda acısını bilmem belki zamanla... olur ya bir gün sen herhangi biri olursun belki de...
Arada zamanı yırtıp seni oradan çıkarıp atmak istiyorum, çıkarmak hayatıma girdiğin yerden.. ellerimin gücü yetmiyor... gitsem... madem senden kurtuluş yok.. ben çekip gitsem.. seni hatırlatmayan bir yer varmıdır acaba.. seni benden söküp atacak bir şey.. belki bir köye giderim taze çiçeklerin kokusuyla kokunu unutabileceğim, yada gökkuşağına süzülürüm, renklerinden beni kurtaracak olan... yada sıcak bir gönüle sığınırım gönlünün buzlarını eritecek.. kimbilir.. ama mutlaka bir yolu vardır seni unutmanın.. unutacağım...
Yüreğinize sağlık, teşekkürlerimle.
-Sevda ve ayrılık ,hüzün yaraları her yerini kaplamış görünüyor Kamil kardeşim.Tebrikler sana.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta