Kederler Okyanusu Şiiri - Timur İlikan

Özlemlerin sarıp sarmalıyor rûhumu bedenimi
Şimdi ben ödüyorum yaptıklarımın bedelini
Artık affetmeni bekliyorum ne olur senden beni
Aksın gönül pınarlarıma aşkının selleri

Soğuk bir rüzgar esiyor yüreğimin derinliklerinde
İçim üşüyor sensizliğimde yok ellerin ellerimde
Hayâlin karşıma çıkıp da tenimle temas ettiğinde
Bir anda yok olup gidiyor o güzel hayâlin de

Sevgin yoksa eğer kurumuş bir ağaçtaki kuru bir dalım
Sen yanımda olmazsan ne olur bilmem ki bu halım
Kederler okyanusunda yüzüp giden başıboş bir salım
Bu ayrılık yüzünden kırıldı hep kolum kanadım

Her ne zaman ki seni düşünsem içim daralıyor
Bıçak gibi keskin yalnızlığım kalbimi yaralıyor
Yokluğunun dayanılmaz acısı gönlümü paralıyor
Senli anılarım hasretin perdesini aralıyor

Sana bu son sözümdür canım hadi gel barışalım
Sevdâ denizinin sularına yavaşça karışalım
Mutluluk sahiline vuran dalgalarla yarışalım
Bütün engelleri seninle umarsızca aşalım

(21 Ekim 2005/ İstanbul)