İnsan bazan o kadar daralıyor,
O kadar bunalıyor ki
Bir ışık arıyor,
Bir aydınlık, bir umut,
Tutunmak için bir dal...
Çünkü bazan insanın kolu da, kanadı da,
Hatta kalbi de kırılıyor...
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta