Binmişiz bir yalancı umut teknesine
uğruyoruz arasıra keder ve hüzün kıyılarına
yalpalıyoruz bir o yana bir bu yana
Şöyle ağız tadıyla kederlenemedik bile
Tutup tutup çekiyor dipsiz kuyulardan
ya bir dost el,yada canından can olan
habire pompalıyor sahte umutlar
oysa daha doyasıya kederlenemedik bile.
Bıraksalarda bir insek,o ta dibe
belki son bir hamle çıkacağız yüzeye.
ama daha ulaşamadan diplere
yakalıyor dost el yada canından can
izin vermiyor gitmeye.
Halbukidaha yeterince kederlenemedik bile...
26-mayıs-2004
Nevin Turpoğlu
Kayıt Tarihi : 14.12.2005 11:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!