Hasretin bir fırtına tezahür etti gökyüzümde,
Keder kumullanmış senin gözlerinde,
Gel gökyüzüme bak,
Kederini fırtınama bırak.
Gezinirsin yağmurlarımda,
Çatısına çıkarsın yalnızlığımın.
Yıldızlar dizerim gerdanına,
Spiraller alır izbesini saçlarının.
Sana bahşederim bulutlarımı,
İnciler serpilir dudaklarından,
Fakat kabul etmelisin sayrılarımı,
Kan parçalanacak karanlığından.
Alkım içre soldururum yüzünü,
Alkım sensiz rengarenk,
Düşlerime vurduğun gürzünü,
Gözlerinden damlatırım çizerek.
Göktaşı yeis temsili gökyüzümde,
Dolanırsın seherimde harami,
Gözyaşı beis midir sevgine?
Düşürüverirsin rüzgarımdan kalbini.
Sakarsın sen ıslanmayı bilmezsin,
Kurutursun ellerimi,
Rutubetliyim dokunmayı sevmezsin,
Yarana dikersin sevgimi.
Sevi sızdıran çakımlarım vardır,
Hevesten dokumuşlar yüreğini,
Dinmeyen nekirlerim dardır,
Sığmazsın koparırsın dehlizimi.
Hasretin bir fırtına tezahür etti gökyüzümde,
Keder kumullanmış senin gözlerinde,
Gel gökyüzüme bak,
Kederini fırtınama bırak.
Kaan Kapgan
Kayıt Tarihi : 1.9.2019 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!